Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Duo Reges: constructio interrete. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Summus dolor plures dies manere non potest? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Non semper, inquam; Bonum incolumis acies: misera caecitas. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Polycratem Samium felicem appellabant.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Tanta vis admonitionis inest in locis; Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.

Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Recte, inquit, intellegis. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Perge porro;